пустата,
-
гл. пусты. -
адз. Адсутнасць імкненняў, інтарэсаў (кніжн. ).- Душэўная п.
-
Пустая (у 1
знач. ) прастора (спец. ).- Пустоты ў ліцці.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
пустата,
Пустая (у 1
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)