пустата, , ж.

  1. гл. пусты.

  2. адз. Адсутнасць імкненняў, інтарэсаў (кніжн.).

    • Душэўная п.
  3. Пустая (у 1 знач.) прастора (спец.).

    • Пустоты ў ліцці.

|| прым. пустотны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)