пудзіць, ✂; незак.

Страшыць, пужаць (жывёлу); пужаючы, разганяць, адганяць адкуль-н.

  • Машыны пудзілі жывёлу.
  • П. варон.

|| зак. спудзіць, ✂, напудзіць, ✂ і успудзіць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)