псіхіка, , ж.

Сукупнасць душэўных адчуванняў, уяўленняў, пачуццяў, думак як адлюстраванне ў свядомасці аб’ектыўнай рэчаіснасці; душэўны склад чалавека.

  • Здаровая п.

|| прым. псіхічны, .

  • Псіхічныя хваробы (хваробы расстройства мазгавых цэнтраў, нервовай сістэмы).
  • Псіхічная атака (від атакі, разлічанай на застрашванне, падаўленне волі, псіхікі тых, хто абараняецца).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)