прызнанне, ✂, н.

  1. гл. прызнацца, -ць.

  2. Словы, у якіх хто-н. прызнаецца ў чым-н.

    • Пачуць чыё-н. п.

  3. Станоўчая ацэнка, адносіны з боку каго-, чаго-н.

    • Карыстацца агульным прызнаннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)