Verbum

прызнацца дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Адкрыта аб’явіць, прызнаць што-н. адносна сябе.

   • П. ў сваіх памылках.

2. Ужыв. як пабочн. слова ў знач.: кажучы шчыра, калі сказаць праўду (размоўнае).

   • П., я гэтага не чакаў.
   • Прызнаюся, я не глядзеў гэты фільм.

|| незакончанае трыванне: прызнавацца.

|| назоўнік: прызнанне.