Verbum

прызнацца, ✂; зак.

1. Адкрыта аб’явіць, прызнаць што-н. адносна сябе.

   • П. ў сваіх памылках.

2. Ужыв. як пабочн. слова ў знач.: кажучы шчыра, калі сказаць праўду (разм.).

   • П., я гэтага не чакаў.
   • Прызнаюся, я не глядзеў гэты фільм.

|| незак. прызнавацца, ✂.

|| наз. прызнанне, ✂.