прызма, ✂, ж.

  1. Шматграннік з дзвюма роўнымі паралельнымі асновамі і бакавымі гранямі-паралелаграмамі.

  2. Частка аптычнага прыбора — прадмет такой формы з празрыстага рэчыва.

◊

  • Праз прызму чаго (глядзець, успамінаць і пад.; кніжн.) — не непасрэдна, з апасродкаваным уплывам якіх-н. прамежкавых фактараў.

  • Адлюстраваць падзеі праз прызму свайго разумення і сваіх адносін.

|| прым. прызматычны, ✂.

  • Прызматычнае шкло.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)