прывучыць, ✂; зак.

Прымусіць прывыкнуць да каго-, чаго-н., навучыць чаму-н., выпрацаваць навык да чаго-н.

  • П. да парадку.

|| незак. прывучаць, ✂ і прывучваць, ✂.

|| звар. прывучыцца, ✂.

|| незак. прывучацца, ✂ і прывучвацца, ✂.

|| наз. прывучэнне, ✂ і прывучванне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)