Verbum

прываліць​¹, ✂; зак.

1. Прыперці, прыхіліць да чаго-н. або прыціснуць зверху чым-н.

   • П. камень да сцяны.

2. Прыстаць да берага, да прыстані (спец.).

   • Параход прываліў да прыстані.

3. перан. 3’явіцца, прыйсці (разм.).

   • Шчасце прываліла ў хату.
   • Прываліла многа народу.

|| незак. прывальваць, ✂.

|| наз. прывальванне, ✂ і прывал, ✂.