прываліць1 дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Прыперці, прыхіліць да чаго-н. або прыціснуць зверху чым-н.

    • П. камень да сцяны.
  2. Прыстаць да берага, да прыстані (спецыяльны тэрмін).

    • Параход прываліў да прыстані.
  3. пераноснае значэнне: 3’явіцца, прыйсці (размоўнае).

    • Шчасце прываліла ў хату.
    • Прываліла многа народу.

|| незакончанае трыванне: прывальваць.

|| назоўнік: прывальванне і прывал.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)