прытворшчык, ✂, м.

Чалавек, які прытвараецца.

|| ж. прытворшчыца, ✂.

|| прым. прытворшчыцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)