прытупіць, ; зак.

  1. Трохі затупіць.

    • П. нож.
  2. перан. Аслабіць, зрабіць менш успрыімлівым.

    • П. памяць.
    • П. пільнасць.

|| незак. прытупляць, .

|| наз. прытупленне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)