прытуліць, ✂; зак.

  1. Шчыльна або з пяшчотай прыціснуць, прыхіліць да сябе.

    • П. трубку да вуха.
    • П. дзіця да грудзей.

  2. Даць прытулак (у 1 знач.), узяць пад сваю апеку.

    • П. сірот.

|| незак. прытульваць, ✂ і прытуляць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)