прытулак, ✂, м.

  1. Месца, дзе можна ўратавацца ад каго-, чаго-н., адпачыць, прабыць патрэбны час.

    • Шукаць прытулку.
    • Права прытулку (права асобы, якая праследуецца дзяржавай, на абарону з боку чужой дзяржавы; спецыяльны тэрмін).

  2. Дабрачынная ўстанова для выхавання сірот і беспрытульных дзяцей.

    • Дзіцячы п.

|| прым. прытулкавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)