прытаўчы, ✂; зак.

  1. што чым. Прыправіць затаўкай.

    • П. боршч салам.

  2. Збіць, пабіць; дабіць (разм.).

    • Прытаўклі небараку да паўсмерці.

|| незак. прытоўкваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)