прыстойнасць, , ж.

  1. гл. прыстойны.

  2. Ветлівасць, далікатнасць.

    • Прытрымлівацца правіл прыстойнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)