прыстаў, ✂, м.

  1. У царскай Расіі: начальнік паліцыі невялікага адміністрацыйнага раёна.

    • Участковы п.

  2. У Старажытнай Русі: службовая асоба, прыстаўленая да якой-н. справы для нагляду. Судовы прыстаў — у царскай Расіі: судовы выканаўца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)