прыстаць, ; зак.

  1. да каго-чаго. Прымацавацца, шчыльна прылягаючы, прыліпнуць.

    • Гразь прыстала да паліто.
  2. перан., да каго. Пра заразную хваробу: перадацца (разм.).

    • Прыстаў грып.
  3. да каго. Далучыцца, прымкнуць.

    • П. да кампаніі.
  4. да каго. Звярнуцца з надакучлівымі размовамі, просьбамі і пад. (разм.).

    • П. з пытаннямі.
  5. Пра судны: падышоўшы да берага, прычаліць.

  6. Стаміцца, змагчыся.

    • Конь прыстаў у дарозе.

  • Прыстаць у прым. — стаць прымаком.

|| незак. прыставаць, .

|| наз. прыставанне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)