прыспець дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Надысці, настаць (пра час, справу, патрэбу).

    • Прыспела чарга.
  2. безасабовая форма: Абавязкова спатрэбіцца, вельмі захацецца (размоўнае).

    • Што табе так прыспела з гэтай паездкай?
  3. З’явіцца ў патрэбны момант; паспець, не спазніцца (размоўнае).

    • П. на паратунак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)