Verbum

прыспець, ✂; зак.

1. Надысці, настаць (пра час, справу, патрэбу).

   • Прыспела чарга.

2. безас. Абавязкова спатрэбіцца, вельмі захацецца (разм.).

   • Што табе так прыспела з гэтай паездкай?

3. З’явіцца ў патрэбны момант; паспець, не спазніцца (разм.).

   • П. на паратунак.