прыспець дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Надысці, настаць (пра час, справу, патрэбу).
- Прыспела чарга.
-
безасабовая форма: Абавязкова спатрэбіцца, вельмі захацецца (размоўнае).
- Што табе так прыспела з гэтай паездкай?
-
З’явіцца ў патрэбны момант; паспець, не спазніцца (размоўнае).
- П. на паратунак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)