прыслужнік, ✂, м.

  1. Слуга (у 1 знач.; уст.).

    • П. пры гасцініцы.

  2. Той, хто імкнецца выслужыцца перад кім-н., памагаты (пагард.).

|| ж. прыслужніца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)