прышчэпка назоўнік | жаночы род

  1. гл. прышчапіць.

  2. Заціскачка для прымацавання да вяроўкі павешанай бялізны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)