Verbum

прырода, ✂, ж.

1. Усё існае ў сусвеце, арганічны і неарганічны свет.

   • Законы прыроды.
   • Жывая п. (арганічны свет).
   • Мёртвая п. (неарганічны свет: не расліны, не жывёлы).

2. Месцы па-за гарадамі (палі, лясы, горы).

   • Любавацца прыродай.
   • На ўлонні прыроды.
   • Выехаць на прыроду (разм.).

3. перан., чаго. Асноўная ўласцівасць, сутнасць (кніжн.).

   • П. атама.
   • П. сацыяльных адносін.

◊

• Ад прыроды або з прыроды — ад нараджэння, ад пачатку існавання.

• З дрэнным зрокам ад (з) прыроды.

◊

• Па прыродзе — па характару, па натуры.

• Па прыродзе ён добры чалавек.

|| прым. прыродны, ✂.

• Прыродныя багацці краю.
• Прыродныя рэсурсы.
• Прыродныя ўмовы.