прыпынак назоўнік | мужчынскі род
-
Часовы перапынак у якім-н. дзеянні, часовае спыненне чаго-н.
- Зрабіць п. на паляне.
- Скакаць без прыпынку.
-
Месца, дзе прыпыняецца аўтобус, трамвай, поезд і пад. для пасадкі і высадкі пасажыраў.
- Аўтобусны п.
-
Месца, якое можа служыць прыстанішчам, прытулкам.
- Знайсці сабе п.
-
знакі прыпынку — пісьмовыя знакі (кропка, коска, двукроп’е і г.д.), якія расстаўляюцца паводле пэўных правіл і абазначаюць сэнсавае і інтанацыйнае чляненне тэксту.
|| прыметнік: прыпыначны.
- П. механізм.
- П. пункт.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)