прыпынак назоўнік | мужчынскі род

  1. Часовы перапынак у якім-н. дзеянні, часовае спыненне чаго-н.

    • Зрабіць п. на паляне.
    • Скакаць без прыпынку.
  2. Месца, дзе прыпыняецца аўтобус, трамвай, поезд і пад. для пасадкі і высадкі пасажыраў.

    • Аўтобусны п.
  3. Месца, якое можа служыць прыстанішчам, прытулкам.

    • Знайсці сабе п.
  4. знакі прыпынку — пісьмовыя знакі (кропка, коска, двукроп’е і г.д.), якія расстаўляюцца паводле пэўных правіл і абазначаюць сэнсавае і інтанацыйнае чляненне тэксту.

|| прыметнік: прыпыначны.

  • П. механізм.
  • П. пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)