прыпусціцца дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

  1. Пайсці, пабегчы хутка, паскорыць хаду, крок; пачаць што-н. рабіць, пусціцца.

    • П. за кім-н.
    • П. бягом.
    • П. ў скокі.
    • П. бегчы.
  2. Тое, што і узмацніцца.

    • Дождж прыпусціўся.

|| незакончанае трыванне: прыпускацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)