Verbum

прыперці, ✂; зак. (разм.).

1. Тое, што і прыціснуць (у 1 знач.).

   • П. да плота.
   • П. да сцяны каго-н. (таксама перан. паставіць у становішча, з якога няма выйсця).

2. што чым. Зачыніўшы, прыставіць шчыльна што-н., каб не адчынялася.

   • П. дзверы калом.

3. Прынесці на сабе (што-н. цяжкае; разм.).

   • Прыпёр цэлы мяшок бульбы.

4. Прыйсці (разм. неадабр.).

   • Ён прыпёр за пяць кіламетраў.

5. безас. Вельмі захацецца; тэрмінова спатрэбіцца (разм. груб.).

   • Так прыпёрла табе ехаць сёння.

|| незак. прыпіраць, ✂.