Verbum

прыперці дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

1. Тое, што і прыціснуць (у 1 знач.).

   • П. да плота.
   • П. да сцяны каго-н. (таксама пераноснае значэнне: паставіць у становішча, з якога няма выйсця).

2. што чым. Зачыніўшы, прыставіць шчыльна што-н., каб не адчынялася.

   • П. дзверы калом.

3. Прынесці на сабе (што-н. цяжкае; размоўнае).

   • Прыпёр цэлы мяшок бульбы.

4. Прыйсці (размоўнае неадабральнае).

   • Ён прыпёр за пяць кіламетраў.

5. безасабовая форма: Вельмі захацецца; тэрмінова спатрэбіцца (размоўнае грубае).

   • Так прыпёрла табе ехаць сёння.

|| незакончанае трыванне: прыпіраць.