прыпячы, ; зак.

  1. Патрымаўшы доўга на агні, жары, падпаліць; злёгку спячы, апячы.

    • П. пірагі.
    • П. руку прасам.
  2. Моцна прыгрэць (пра сонца).

    • К поўдню прыпякло (безас.).
  3. перан., безас., каму. Прыйсціся цяжка, крута.

    • Яму тут добра прыпякло.
  4. Змазаць чым-н. пякучым.

    • П. парэз ёдам.

|| незак. прыпякаць, .

|| наз. прыпяканне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)