прыпаліць, ✂; зак.

  1. Запаліць ад ужо запаленага.

    • П. лучыну.

  2. Трохі падпаліць (разм.).

    • П. пірог.
    • П. валёнкі пры сушцы.

  3. Прыкурыць (разм.).

|| незак. прыпальваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)