прымыканне, ✂, н.

  1. гл. прымкнуць.

  2. У граматыцы: падпарадкавальная сувязь, пры якой граматычна залежным з’яўляецца слова, якое не мае формазмянення, а таксама дзеепрыслоўе, інфінітыў і форма ступені параўнання.

    • П. прыслоўя да дзеяслова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)