прыметны, і прыкметны, .

  1. Такі, што лёгка прымеціць.

    • П. шрам над брывом.
    • Ён прыметна (прыкметна) (прысл.) пахудзеў.
  2. Які выдзяляецца сярод іншых.

    • Ён чалавек п.
  3. Які з’яўляецца прыметай, адзнакай.

    • П. знак.

|| наз. прыметнасць, і прыкметнасць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)