прымаўка, ✂, ж.

  1. Выраз, пераважна вобразны, які не складае, у адрозненне ад прыказкі, закончанага суджэння і не з’яўляецца афарызмам.

  2. Словы, якія часта кім-н. паўтараюцца, прыгаворка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)