прыкрасць, , ж.

  1. гл. прыкры.

  2. Пачуццё раздражнення, незадавальнення, крыўды ў выніку чаго-н.

    • П. бярэ.
    • Адказаць з прыкрасцю.
  3. Тое, што выклікае гэта пачуццё, непрыемнасць.

    • Прычыніць каму-н. п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)