прыкончыць, ✂; зак. (разм.).

  1. Зрасходаваць да канца.

    • Усе запасы прыкончылі.

  2. Умярцвіць, дабіць.

    • П. ваўка.

|| незак. прыкончваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)