Verbum

прыкіпець, ✂; зак. (разм.).

1. Прыстаць да вельмі нагрэтага дна і сценак пасудзіны.

   • Варэнне прыкіпела да чыгуна.

2. перан., да каго-чаго, са словамі: «душа», «сэрца» і пад. Захапіўшыся, вельмі прывязацца да чаго-н.

   • Душой п. да мора.
   • П. сэрцам да работы.

|| незак. прыкіпаць, ✂.