прыкаціць, ✂; зак.

  1. Коцячы, даставіць.

    • П. бервяно.

  2. Тое, што і прыехаць (звычайна хутка ці нечакана; разм.).

    • Прыкаціў дарагі госць.

|| незак. прыкочваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)