прыгонны2 прым.

  1. гл. прыгон ​2.

  2. Які адносіцца да грамадскага ладу, пры якім памешчык меў права на прымусовую працу, маёмасць і асобу, прымацаваных да зямлі і належачых яму сялян.

    • Прыгоннае права (грамадскі лад, заснаваны на такім праве памешчыка).
    • Прыгонная гаспадарка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)