прыгнечанне, ✂, н.

  1. гл. прыгнятаць.

  2. Цяжкі, змрочны стан.

    • Быць у прыгнечанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)