прыгледзець, ; зак.

  1. за кім-чым, каго-што і без дапаўнення. Пасачыць з мэтай догляду; паклапаціцца пра каго-, што-н.

    • П. за дзецьмі.
    • Прыглядай гасцей, каб хадзілі часцей (з нар.).
    • Прыгледзь тут, а я адлучуся ў магазін.
  2. Намеціць для набыцця, скарыстання (разм.).

    • П. сабе касцюм.
    • П. месца для будоўлі.

|| незак. прыглядаць, і прыглядваць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)