прыгарэць, ; зак.

  1. Пра печанае, смажанае: трохі абгарэць, абвугліцца.

    • Бульба прыгарэла.
  2. Пра вадкую страву, кашу: пры варцы, кіпячэнні пачаць пахнуць дымам, гарам або прыстаць, прыліпнуць да пасудзіны.

    • Малако прыгарэла.
    • Каша прыгарэла да гаршка.

|| незак. прыгараць, і прыгарваць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)