прыцішыць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Зрабіць менш чутным; прыпыніць работу (матора), прыглушыць.

    • П. радыёпрыёмнік.
    • П. матор.

  2. Запаволіць (рух, хаду і пад.).

    • Аўтамабіль прыцішыў ход.
    • П. хаду.

  3. пераноснае значэнне: Паслабіць, суцішыць (якое-н. пачуццё, адчуванне; размоўнае).

    • П. боль.

  4. Заспакоіць, суняць (размоўнае).

    • П. дзяцей.

|| незакончанае трыванне: прыцішваць і прыцішаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)