прыціхнуць, ✂; зак.

  1. Перастаць падаваць гукі, ствараць шум; стаць амаль нячутным.

    • Гукі прыціхлі.
    • Гутарка прыціхла.

  2. Перастаць рухацца; паслабець у сіле свайго праяўлення.

    • Дзеці прыціхлі.
    • Вецер прыціх.

|| незак. прыціхаць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)