прыціхлы, ✂.

  1. Які перастаў падаваць гукі, ствараць шум, сцішаны; прыглушаны.

    • Прыціхлая вячэрняя вёска.
    • Прыціхлая гаворка.

  2. Які перастаў рухацца, заціх, паслабеў у сіле свайго праяўлення.

    • Прыціхлыя дзеці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)