прычыннасць, ✂, ж.

  1. Датычнасць, дачыненне да чаго-н.

    • Мець п. да справы.

  2. У філасофіі: узаемная сувязь з’яў, ва ўзнікненні і развіцці якіх адна служыць прычынай чаго-н., а другая — вынікам, адна параджаецца другой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)