прычыніцца​1, ✂; зак.

  1. да чаго. Стаць прычынай чаго-н.

    • Самаахвярная праца людзей прычынілася да росквіту гаспадаркі.

  2. да чаго. Стаць саўдзельнікам якой-н. справы; далучыцца да чаго-н.

    • П. да развіцця музычнага мастацтва.
    • П. да размовы.

  3. Здарыцца, адбыцца.

    • Прычынілася бяда.

|| незак. прычыняцца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)