прыхапіць, ; зак. (разм.).

  1. Узяць з сабою.

    • П. памочніка.
  2. што і чаго. Дастаць, пазычыць.

    • П. грошай у каго-н.
  3. Застаць, заспець.

    • Нас у дарозе прыхапіла мяцеліца.
  4. Прымацаваць, замацаваць чым-н.

    • П. валасы грэбенем.
  5. Пашкодзіць (марозам).

    • Мароз прыхапіў кветкі або марозам прыхапіла кветкі.

|| незак. прыхопліваць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)