прычаліць, ; зак.

  1. Падвёўшы да берага (зямлі), прывязаць (судна, дырыжабль).

  2. Пра судна, дырыжабль: падысці, прыстаць.

|| незак. прычальваць, .

|| наз. прычал, і прычальванне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)