прыбаўка, ✂, ж.

  1. гл. прыбавіць.

  2. Прыбаўленая сума, колькасць чаго-н.

    • Атрымаць прыбаўку.

|| прым. прыбавачны, ✂.

○

  • Прыбавачная вартасць — частка вартасці, якая ствараецца наёмным рабочым звыш вартасці рабочай сілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)