пры...,
I. Утварае дзеясловы са
- 1) давядзення дзеяння да канчатковай мэты.
напр. прыйсці, прыхіліцца, прывалачыся; - 2) дабаўлення, збліжэння, змацавання чаго
-н. з чым-н. ,напр. прыбіць, прырабіць, прыбудаваць, прыдрукаваць, прыкласці, прышыць; - 3) накіравання дзеяння к сабе, выканання дзеяння ў сваіх інтарэсах,
напр. прывабіць, прысвоіць; - 4) накіравання дзеяння на прадмет зверху ўніз,
напр. прымяць, прыціснуць; - 5) паўнаты, вычарпанасці дзеяння,
напр. прывучыць, прыахвоціць; - 6) непаўнаты, слабай меры дзеяння,
напр. прыглушыць, прысыпаць, прыадчыніць; 7) у дзеясловах на -оўва, -ва — суправаджальнага дзеяння,
напр. прыгаворваць, прытанцоўваць.
ІІ. Утварае:
- 1) назоўнікі і прыметнікі са
знач. непасрэднага прымыкання да чаго-н. ,напр. прылесак, прыбярэжны, прыазёрны, прыгранічны; - 2) назоўнікі са
знач. дадатковасці,напр. прыплод, прыпёк.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)