пруткі прыметнік

  1. Тое, што і пругкі.

    • Пруткія галіны дрэва.

  2. Жорсткі, цвёрды.

    • Калошы былі мокрыя і пруткія.

|| назоўнік: пруткасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)