прожылак,
Тонкая каляровая палоска, прамежкавы слой ў камені, дрэве, а таксама жылка, якая свіціцца праз скуру.
- Белы кварц з жоўтымі прожылкамі.
- Рука з сінімі прожылкамі.
- Прожылкі на лістах, кветках.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)