прожаўць, ✂, ж. (разм.).

Прымесь жоўтага, жаўцізны.

  • Збажына, ледзь кранутая прожаўцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)