Verbum

прорва, ✂, ж.

1. Стромкі і глыбокі абрыў, бездань.

   • Сарвацца ў прорву.
   • На краі прорвы (таксама перан. на краі гібелі).

2. перан. Прынцыповае разыходжанне ў чым-н.

   • Пасля гэтай спрэчкі паміж імі лягла п.

3. Вельмі вялікая колькасць каго-, чаго-н. (разм.).

   • Паспрабуй накарміць такую прорву.
   • П. грошай.

4. Пра каго-, што-н., што паглынае, пажырае многа чаго-н. (разм. неадабр.).

   • Якая п.: не ўкарміць яго!