пройма, , ж.

  1. Адтуліна, паглыбленне ў чым-н., паміж чым-н. У пройме дзвярэй паказалася галава.

    • П. паміж хмарамі.
  2. Прарэз для рукава (спец.).

|| прым. пройменны, і проймавы, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)